Burgemeester Hein van der Loo blikt terug en kijkt vooruit ‘Inwoners die de handen ineenslaan maken me trots’

‘We leven in een ingewikkelde tijd. In omstandigheden die we ons eerder niet konden voorstellen. Die leiden bij mensen tot verwarring, bezorgdheid en verdriet. Zelfs tot boosheid en verdeeldheid. Tegelijkertijd zorgt deze moeilijke tijd voor energie om er wat aan te doen. Dat inspireert mij om samen met inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties positief te blijven. Stappen naar voren te zetten.’ Burgemeester Hein van der Loo blikt terug op een moeilijk jaar, maar kijkt ook met optimisme vooruit.

Welke ontwikkelingen hebben het afgelopen jaar de meeste indruk op u gemaakt? 

‘Na corona, waar veel mensen overigens nog steeds last van hebben, is dat allereerst de oorlog in Oekraïne. Russische agressie. En natuurlijk de problemen door de chaotische opvang van vluchtelingen. Tekorten aan personeel. Snel stijgende prijzen voor energie en boodschappen. Ontbrekend perspectief. Het gevolg? Mensen laten in ons land hun ongenoegen blijken. Met omgekeerde vlaggen, onze nationale driekleur. Het doet mij pijn. Ik ben er, zo je wilt, ondersteboven van. Verontwaardigd. En tegelijkertijd wil ik die boosheid begrijpen. Onderzoeken wat mensen dwars zit. Zo nodig de hand in eigen boezem steken. Dat wens ik ook ons landsbestuur. Heeft het kabinet op het juiste moment de goede beslissingen genomen? Russisch gas? Ter Apel? Boeren? Wat mij betreft niet.’

Op welke manier beïnvloeden die ontwikkelingen u persoonlijk?

‘Ik ben nóg alerter. Waakzamer. Deze tijd voelt als opletten geblazen. Het is belangrijk dat we onze samenleving bij elkaar houden. Iedereen laten meedoen. Onze planeet gezond doorgeven aan onze kinderen. De agrarische economie en andere bedrijvigheid koesteren. Zo zijn de ingewikkelde omstandigheden voor mij ook een aanmoediging om er wat aan te doen. Optimistisch te blijven. Het betekent dat we als gemeentebestuur van Zwijndrecht de grote opgaven niet uit de weg mogen gaan. Integendeel, uitdagingen moeten we oppakken. Ons raadsprogramma 2022-2026 heet niet voor niks Krachtig Zwijndrecht 2.0. Met daarin blijvende aandacht voor duurzaamheid, een veilige leefomgeving, plezierig wonen en werken, zorgvoorzieningen op niveau, sport en cultuur voor iedereen, een ruimhartig armoedebeleid en een heleboel nieuwe woningen. Leveren. Vanuit een diep besef van wat er leeft in onze gemeenschap. Met een luisterend oor voor onze inwoners en ondernemers.' 

Wat vraagt dat van onze samenleving?

‘Resultaat op al die opgaven boeken en stappen vooruit zetten. Dat vraagt van iedereen om mee te doen. Samen aan de bak. In het gemeentehuis zeg ik wel eens: buiten gebeurt het. Bij bedrijven die versneld investeren in zonnepanelen. Vrijwilligers die parken schoonhouden en de voedselbank runnen. Op de winterfairs voor iedereen. En optimisme? Dat vraagt om respect. Om dialoog. Niet oordelen maar vragen stellen. Interesse tonen. ‘Burgemeester’, vroeg iemand me aan het einde van een gesprek met inwoners die principieel tegen de coronamaatregelen waren, ‘we verschillen misschien van mening, maar wat zou u ons willen meegeven?’ Ik heb toen geadviseerd om met anderen in gesprek te gaan. Nieuwsgierig te blijven naar elkaars meningen. Anders komen we niet náást maar tegenover elkaar te staan. Dan is het einde zoek.' 

Wat ziet u in Zwijndrecht gebeuren? Hoe is de samenhang in uw gemeenschap?

‘Ik zie dat inwoners, ondernemers, kerken en verenigingen de handen ineenslaan. Veerkracht tonen. In Zwijndrecht doen mensen graag iets voor een ander. Op de galerij of om de hoek. Maar ook voor vluchtelingen en andere mensen die hulp nodig hebben. Ik zie hartverwarmende initiatieven. Particulieren en verenigingen die hun deuren openzetten. Ondernemers die dekens en kleding inzamelen voor Oekraïne. De gezamenlijke kerken met hun actie 'Zwijndrecht geeft warmte door'. Zulke initiatieven maken me trots. Typisch Zwijndrecht. Niet dralen, maar dóen.’ 

Welke boodschap heeft u tot slot van dit gesprek?

‘Laten we elkaar vasthouden. Liever iets vragen dan ergens wat van vinden. En bij onszelf te rade gaan. Wat kan ik bijdragen? Wat kan ik doen? Wat kan ik betekenen voor mijn familie, vrienden, buren? Voor mijn werkgever? Mijn club? Daar worden we in Zwijndrecht allemaal beter van. En wat je geeft .... dat krijg je terug.'